“Bu kadar karamsar olmak istemiyorum ama en son geldiğimiz noktaya bakarak zaman zaman karavan hayalimiz yalan mı oluyor acaba diye düşünüyorum. En başta araştırma yapma aşaması biraz zor geçmişti. Çünkü memlekette bu karavan işleri çok yaygınlaşmadığı için net bir kanıya ulaşmak oldukça zordu. Araştırmalarımız devam ederken arabamızı satmak attığımız en somut adım oldu. Arabamızı satmamızın üzerinden neredeyse 2 ay geçti.

Ama o zamandan beri yeni bir araç almak için hiçbir şey yapmadık neredeyse. Yaptıklarımız da satılık araç ilanlarına bakmanın ilerisine geçemedi. Son zamanlarda her şey çok zor gelmeye başladı, itiraf ediyorum. Bir kere düzgün bir araç bulmakta çok zorlanıyoruz. Aracı bulduğumuzda da mutlaka bize uygun olmayan, ya da basitçe içimize sinmeyen bir şey çıkıyor. Düzgün olabileceğini düşündüğümüz arabalar nadiren de olsa karşımıza çıkıyor. Ama takdir edersiniz ki bulduğumuz bu arabalara gidip bakmamız gerekiyor. Şu sıralar sürekli çıkan işlerimiz sebebiyle gidip bakamıyoruz. Derken konudan da bir şekilde uzaklaşıyor.

Öte yandan aracı aldığımızda ne yapacağımıza da tam olarak karar verebilmiş değiliz. Aslında amacımız en başta aracı alıp, evi kapatıp, direkt karavanda yaşamaya başlamaktı. Ama arada bir yaptığımız konuşmalarda bunun bu şekilde gelişeceğinden emin olamıyoruz. Bu da hala kafamızda bir şeylerin oturmadığı anlamına geliyor. Her zaman söylediğim bir şey var. Eğer ne yapacağınıza karar vermediyseniz imkanınız olmasına rağmen bir arpa boyu yol ilerleyemezsiniz. Ama ne yapacağınıza karar verdiyseniz imkanınız olmasa bile dağları aşarsınız.”

Şu anda okuduğunuz yazı için böyle başlayan depresif bir giriş yapmıştım bundan 4 gün önce…

Bir süre önce hayalini kurduğum karavan yaşamı için attığım adımları sizinle de paylaşmaya başlamıştım. Paylaştıklarım çoğunlukla nasıl bir karavan istediğime, karavanların genel itibariyle nasıl olduğuna, yasal prosedürlerin nasıl işlediğine dair şeylerdi. Ama o araç alma süreci uzadıkça uzadı ve ben 4 gün önce şu an okuduğunuz bu yazı için yukarıdaki girişi yaptım. Yazdıklarım bu kadar iç karartıcı olunca da oturup yazının devamını getirmek hiç içime sinmedi tabii. O yüzden yarım bıraktım. Aynı gün uzunca bir süre hayallerimi sorguladım. Ne yaptığımın ve ne yapmak istediğimin üzerine uzun uzun düşündüm. Bir süre sonra bu kadar hayıflanmanın bir faydası olmadığını, her şeyin olması gereken zamanda zaten olacağını kendime hatırlatarak konuyu kapattım. İtiraf edeyim, buna rağmen içten içe umutsuz kalmaya da devam etim.

Ama sonra hiç beklemediğim bir şey gelişti. Bu satırları yazmamın üzerinden sadece 2 gün geçtiğinde ne oldu dersiniz? Karavan hayalimiz için bir diğer somut adımı attık ve karavana dönüştüreceğimiz aracı satın aldık! Tahmin edersiniz ki şu anda bu satırları yazarken 4 gün önceki o eski halimden pek eser yok. Aksine oldukça umutlu ve heyecanlıyım.

Karavan hayalimiz için seçtiğimiz araç

Aslında şu an aldığımız araç ilk yazılarda bahsettiğim araçtan biraz farklı oldu. Belki hatırlayanlarınız vardır Ducato tarzı bir araç alıp onu karavana çevirmek gibi bir planımız olduğundan “Nasıl Bir Karavan İstiyorum?” yazısında bahsetmiştim. Bu tarz bir araç istememizin sebeplerinin başında da tuvalet ve duşun aracın içinde olmasını planlıyor olmamızdı. Ama planladıkça bu tarz bir aracın çok büyük olacağını ve park sorunu yaşatabileceğini düşündük. En sonunda da tuvalet ve duşun çok da önemli olmayacağı ve bir şekilde halledileceği konusunda hemfikir olduk. Bu yüzden büyük bir araç yerine küçük bir araç gözümüze daha makul göründü ve karavana dönüştürmek üzere ikinci el bir Volkswagen Transporter aldık!

Bir kez daha anladım ki bu kadar darlanmanın hiçbir manası yokmuş. Her şey olması gerektiğinde oluyor. Zaten siz de bilirsiniz, bu işler hep böyle olur. Bir şeye gerilirsin, gerilirsin sonra biraz zaman geçince gerginlik konusu olan şeyler iç rahatlatıcı bir şekilde hallolur. Ama her yeni gerginlikte bu döngü böyle devam eder. Yine böyle oldu. 4 gün önce umutsuzluğa kapılmış evde oturuyordum. Bu karamsar halimin üzerinden 2 gün geçmişti ki kahvaltımızı ettikten sonra otururken tamamen şans eseri bir araba ilanı gördük internette. Gözümüze hoş geldi, işimiz de yoktu, gidip bakalım dedik. Baktığımızda araba hoşumuza gidince ekspertize soktuk. Orada da her şey yolunda olunca birden bire noterde bulduk kendimizi.

Tabii ikinci el araba almak son derece heyecanlı oldu bizim için. Özellikle benim için. Böyle iki cümlede hemen anlattığıma bakmayın. Daha önce hiç ikinci el araba almamış, araba alım-satım işleriyle kendi arabalarını satmış olmaları dışında hiçbir alakaları olmayan, arabalardan anlamayan iki insan hayal edin. Bu tabloya Google’a araba dolandırıcılığında uygulanan yöntemler yazıp aratarak tüm olasılıkları elemeye çalışan beni eklediğinizde ortaya çok komik anlar çıktığından emin olabilirsiniz.

Karavan Yapımı Serisini Takip Etmeyi ve Fikirlerinizi Paylaşmayı Unutmayın!

Neyse günün sonunda biz aracımızı aldık ve şimdilik dolandırılmamışa benziyoruz. Eğer durum en az bir ay daha stabil kalır ve dolandırılmadığımız kesinleşirse artık rahat rahat aracımızı karavana dönüştürme sürecine geçebiliriz. Aracın karavana dönüştürülme aşamalarını ve karavan yapımını merak ediyorsanız ve takip etmek istiyorsanız @melkeontheroad Instagram hesabı ve @selcukorgen Instagram hesabı ile Melke On The Road Youtube kanalını takip edebilir; yayınladığım karavan yazılarından anında haberdar olmak için mail bültenime abone olabilirsiniz.

Sıradaki aşama –> KARAVAN RUHSATI VE MALİYETİ

Karavan Yapımı serisinin tamamına buradan ulaşabilirsiniz.